Opgroeien met Emotioneel Onvolwassen Ouders

Wanneer we denken aan ouderschap, gaan we er vaak vanuit dat ouders emotioneel beschikbaar, ondersteunend en volwassen zijn. Maar wat als dat niet het geval is?

In haar boek beschrijft Lindsay Gibson hoe het is om op te groeien met een emotioneel onvolwassen ouder en welke langdurige impact dit kan hebben op je volwassen leven.

In deze blog leg ik uit wat emotionele onvolwassenheid inhoudt, welke typen emotioneel onvolwassen ouders er zijn, wat een kind van vroeg af aan leert en hoe het je in de weg staat in jouw volwassen leven.

Wat betekent emotionele onvolwassenheid?

Emotioneel volwassen mensen kunnen hun emoties reguleren, empathie tonen, en verantwoordelijkheid nemen voor hun gedrag. Emotioneel onvolwassen ouders kunnen dat niet. Ze laten zich leiden door hun impulsen, reageren defensief op kritiek en hebben moeite met diepe emotionele verbindingen.

Deze ouders functioneren vaak vanuit hun eigen onverwerkte pijn en onvervulde behoeften, waardoor ze hun kinderen niet de emotionele veiligheid kunnen bieden die nodig is om op te groeien tot zelfverzekerde en emotioneel stabiele volwassenen.

Lindsay Gibson onderscheidt vier typen emotioneel onvolwassen ouders:

• De emotionele ouder - eigenschappen van dit type ouder zijn:: onvoorspelbaar, dramatisch en overmand door emoties. Hun gevoelens zijn vaak belangrijker dan die van jou als kind. 

• De gedreven ouder - te herkennen aan eigenschappen als: perfectionistisch, controlerend en veeleisend. Ze lijken betrokken, maar hun liefde is voorwaardelijk en afhankelijk van prestaties.

• De passieve ouder - eigenschappen van dit type ouder zijn: vermijdend, afwezig en ‘laissez-faire’ houding. Ze beschermen hun kinderen niet tegen emotionele pijn en tonen weinig betrokkenheid.

• De afwijzende ouder – Koel, afstandelijk en onverschillig. Ze hebben geen behoefte aan emotionele connectie en zien hun kind als een last.

  
  

Opgroeien  met een emotioneel onvolwassen ouder

Als je kind bent van een emotioneel onvolwassen ouder leerde je waarschijnlijk al vroeg om jezelf aan te passen aan de behoeften van je ouder in plaats van andersom. Misschien werd je geprezen als je ‘braaf’ was, maar afgewezen als je je eigen gevoelens en behoeften uitte. Dan werd je bestempeld als ‘te gevoelig’ of als 'egoïstisch'.

• Je ontwikkelde een sterk aanpassingsvermogen, waardoor je niet geleerd hebt wat jouw eigen behoeften zijn, wie jij bent en wat jij wilt

• Je voelde je verantwoordelijk voor het geluk van jouw ouders, terwijl je er geen erkenning was voor jouw emoties 

• Je raakte verward en eenzaam, omdat je tegenstrijdige signalen en reacties kreeg 

Als volwassene kun je last hebben van diepgewortelde overtuigingen en patronen die voortkomen uit je jeugd. Zoals moeite hebben met het stellen van grenzen, omdat je geleerd hebt dat jouw behoeften er niet toe doen. Je snel verantwoordelijk voelen voor de emoties van anderen, terwijl dat niet jouw taak is. Je trekt emotioneel onbeschikbare of veeleisende partners aan, omdat dat vertrouwd voelt. Je veroordeelt jezelf geregeld en hebt het gevoel dat je nooit ‘goed genoeg’ bent.

Opgroeien met een emotioneel onvolwassen ouder kan een diepgaande impact hebben op je leven, maar het hoeft je niet te blijven definiëren. Je kunt hier verandering in brengen, te beginnen met bewustwording en zelfcompassie. Ook het herkennen van patronen; hoe jouw jeugd je huidige gedrag en gedachten beïnvloedt. Je kunt leren om de boodschappen die je je eigen hebt gemaakt te herzien. Je mag het oude verhaal erkennen; wat het je heeft gekost om met een emotioneel onvolwassen ouder op te groeien zodat je oude overtuigingen niet blijft voeden. In de komende blogs ga ik op de 4 types inzoomen… stay tuned!